Dworzec PKS dawniej PLS w Płocku
Polskie Linie Samochodowe zakupiły od miasta Płocka teren w pobliża Nowego Rynku pod budowę centralnego dworca autobusowego. Ministerstwo Komunikacji zatwierdziło plan budowy. Główny budynek ma być 2-piętrowy i wykończony według najnowszych wymagań. Całość obejmować będzie: garaże, urządzenia stacyjne, specjalny hotel dla podróżnych, pomieszczenia dla policji i straży ogniowej itd. Słowem — ma to być taki dworzec autobusowy, jakiego w Polsce jeszcze nie było.
W sobotę 8 października 1938 roku odbyła się w Płocku uroczystość poświęcenia kamienia węgielnego pod budowę centralnego wielkiego Dworca Autobusowego Polskich Linii Samochodowych. Rano na intencję Polskich Linii Samochodowych odprawiona została Msza święta w kościele poreformackim. O godz. 11 na placu budowy przy Nowym Rynku zgromadziło się liczne grono przedstawicieli władz, sfer gospodarczych, prasy, personelu Polskich Linii Samochodowych z zarządem na czele i liczna rzesza mieszkańców Płocka i okolicy, żywo interesujących się tą nową budową. Z przedstawicieli władz obecni byli między innymi naczelnik Olechnowicz z Ministerstwa Komunikacji, wicestarosta płocki magister Oknińaki, prezydent Wasiak i inni.
Uroczystość rozpoczął dłuższym przemówieniem dyrektora Polskich Linii Samochodowych Rudniewski z Warszawy. Zobrazował rozwój Polskich Linii Samochodowych, ich zasięg terenowy, stan taboru i plany na przyszłość. Poświęcenia kamienia węgielnego i fundamentów pod nowy gmach Dworca Autobusowego dokonał kapelan PLS., ks. prof. A. Zaleski, który wygłosił także okolicznościowe przemówienie. Q imieniu miasta Płocka przemówił prezydent Wasiak, w imieniu Ministerstwa Komunikacji, naczelnik Olechnowicz.
Już w lipcu roku następnego zaplanowano jego otwarcie. Plan uroczystości obejmował:
- Godz. 11. — Nabożeństwo w kościele po Reformackim.
- Godz. 12. — Otwarcie i przemówienia.
- Godz. 12.30.— Poświęcenie,
- Godz. 13—Śniadanie.
- Godz. 14 -16 - Zwiedzanie miasta i jego zabytków.
W niedzielę, dnia 16 lipca 1939 roku odbyło się poświęcenie i otwarcie nowego Dworca Autobusowego Polskich Linii Samochodowych w Płocku. Uroczystości rozpoczęty się nabożeństwem w kościele po Reformackim. Uroczystą Mszę św. od prawił kapelan Polskich Linii Samochodowych, ks. profesor Adam Zaleski W nabożeństwie wzięli udział: wicewojewoda M. Myśliński. dyr. departamentu Ministerstwa Komunikacji, naczelnik Budzyński, wicestarosta Okniński, prezydent Wasiak, wiceprezes Sądu Okręgowego Noiszewski. Rada Nadzorcza Polskich Linii Samochodowych z prezesem Zarządu Rudniewskim na czele wreszcie pracownicy Polskich Linii Samochodowych i uczestnicy otwarcia.
Po nabożeństwie uczestnicy przejechali autobusem PSL do nowego Dworca Autobusowego przy Alei Floriana Kobylińskiego. W chwilę po tym na Dworzec przybył J.E. Ks. Biskup Wetmański w towarzystwie ks. prałata Leona Wilkońskie go i w zastępstwie J. E. Ks. Arcybiskupa J.A. Nowowiejskiego dokonał poświęcenia nowej olbrzymiej placówki - Dworca Autobusowego. Przed poświęceniem dłuższe przemówienie o historii Dworca wygłosił dyrektor Zarządu P.L.S, Rudniewski. Ponadto, przemawiali: prezydent Wasiak, wicewojewoda Miśliński i J. E. ks. Biskup Wetmański.
Otwarcia dworca symbolicznym przecięciem wstęgi dokonał wicewojewoda M. Myśliński. Sprawozdanie z budowy dworca przedstawił oraz scharakteryzował plan przyszłości Polskich Linii Samochodowych prezes zarządu Rudniewski. Słowami ,,dworzec ten oddaje w ręce Twoje, Panie Prezydencie, ażeby służył miastu Płocku dla jego własnego użytku" zakończył swe przemówienie Rudniewski, a zabrał głos prezydent Wasiak.
W przemówieniu swym, które nawiązał do niedzielnej Ewangelii świętej, "Po owocach poznacie ich", prezydent podkreślił i docenił wysiłek Polskich Linii Samochodowych w dziedzinie komunikacji oraz mówił o znaczeniu komunikacji, jako tym najważniejszym czynniku w dziedzinie życia gospodarczego, społecznego i obronności kraju. Gdyby Płock wcześniej już miał taką komunikację, jaką obecnie posiada nie liczyłby 34 tys. mieszkańców, ale 134.000.
Po przemówieniu prezydenta Wasiaka zabrał głos wicewojewoda M. Myśliński. Na wstępie swego przemówienia podziękował Zarządowi i Radzie Nadzorczej Polskich Linii Samochodowych za wzniesienie w tak krótkim czasie tego pięknego Dworca, który zarówno miastu, jak i państwu odda należyte usługi. W końcowym swym przemówieniu podkreślił, że z chwilą pomyślnego załatwienia spraw Polski na arenie wydarzeń międzynarodowych, Państwo będzie mogło wspomagać znowu w dalszym ciągu inicjatywę prywatną, a wtedy Płock stanie się perłą miast polskich. Doniosłość dworca w Płocku zakończył będą doceniać już nie tylko sami płocczanie ale i ci, którzy przybywać będą do tego czarującego grodu Mazowieckiego.
Końcowe przemówienie o Opatrzności Boskiej w poczynaniach narodów i grup wygłosił J. E. ks. Biskup Wetmański. Poświęcenia Dworca miał dokonać J.E. Ks. Arcybiskup Nowowiejski, przygotowując już sobie odpowiednie przemówienie, ze względu jednak na chwilową niedyspozycję udziału w poświęceniu Arcypasterz wziąć nie mógł. Tekst przemówienia J.E. Ks. Arcybiskupa Nowowiejskiego odczytał J.E Biskup Wetmański, którego treść jest następująca:
"Twórcy tego pięknego gmachu proszą mnie, abym go poświęcił i oddał pod opiekę Bożą, zanim z niego publiczność korzystać będzie. Chętnie to uczynię, zwłaszcza, ze w murach Dworca Autobusowego zawisł wizerunek Zbawiciela naszego na krzyżu, któremu, zanim w podróż się udamy, będziemy oddawać należną cześć, spoglądając na jego miłosną postać, aby w naszej podróży życia myślom naszym towarzyszył. Chętnie to uczynię, bo dom ten świadczy o trudzie polskim, aby naszą krainę pożytecznymi i pięknymi gmachami ozdobić. Chętnie to uczynię, gdyż gmach ten zrodziła myśl płocka i dusza przede wszystkim Płocczan.
Chętnie to uczynię, gdyż z tego gmachu ma tryskać życie i ruch, który dla naszego kraju pożytek wywoła. Chętnie to uczynię, albowiem z tego gmachu będą płynęły środki materialne dla utrzymania życia wielu pracowników i ich rodzin. Niechże więc to poświęcenie kościelne sprowadza pomoc Bożą, o która kornie Chrystusa prosimy, a i doczesność nasza do rozwoju tej pracy, której dworzec ten ma służyć, cegiełkę swoją dorzuci. Dowodem tych nadziei będzie bez wątpienia obecność tutaj naszych wysokich dostojników państwowych, którzy w osobach Ministra Komunikacji i Wojewody Warszawskiego raczyli łaskawie przybyć dla dania otuchy, że dzieło twórców tego gmachu wzniesione, rozwijać się będzie. Stąd wszystkim, którzy jakikolwiek udział mieć będą w pracy jakiej ten dworzec będzie podstawą, składam życzenia, aby nadzieje nasze się ziściły. I twórców tego gmachu i wszystkim współpracownikom w tym ruchu autobusowym błogosławię i składam najlepsze życzenia".
Z chwilą otwarcia Dworca Wicewojewoda udekorował na peronie pięciu zasłużonych pracowników Polskich Linii Samochodowych za pracę zawodową Krzyżami Zasługi. Srebrny Krzyż Zasługi otrzymał dyrektor Władysław Matuszewski. Brązowe Krzyże Zasługi: Stanisław Zabolicki, Kozowski, Józef Wiśniewski i Longin Owczarzak.
Po dekoracji odznaczonych nastąpiło zwiedzanie Dworca. Dworzec stanowi dwupiętrowy gmach. Na parterze mieści się hall, oraz sala pod przyszłą restaurację, kasa, poczekalnia, urząd pocztowy, sklepy i.t.p. W podziemiach - schron. Na wyższych kondygnacjach mieścić się będą lokale biurowe i hotel Za budynkiem znajduje się chodnik, kryty daszkiem, a tuż peron długości 30 metrów., pozwalający na równoczesne podstawienie kilkunastu wozów. Poza tym jeszcze w roku bieżącym tj. 1939 wybudowane będą warsztaty. Koszt całej inwestycji wyniósł prawie 300.000 zł.
Jest to pierwsza tego rodzaju na większą skalę pomyślana inwestycja. Ważna to, a potrzebna inwestycja: im więcej tworzyć będziemy takich dworców tym raźniej będzie rozwijać się nasz transport motorowy posiadający dziś już nie tylko gospodarcze znaczenie. Słusznie też podkreślił w czasie śniadania naczelnik Budzyński, reprezentujący na uroczystości Ministerstwo Komunikacji: "Transport motorowy na szeroką skalę będzie i u nas dziełem niedalekiej przyszłości. Koleje francuskie zlikwidowały 9 tys. km. torów na rzecz linii autobusowych. Kto wie czy w przyszłości koleje nie ograniczą się jedynie do przewozu towarów, pozostawiając przewóz pasażerów motorowym pullmanom na szosach".
W końcu należy podkreślić, że dworzec P.L.S. został wzniesiony przez płockiego konstruktora, płockie firmy budowlane i rękoma płockiego robotnika. Kierownikiem robót był inż. M. Kamiński. Roboty murarskie wykonała firma Gołębiewski, stolarskie firma J Archita. a instalacyjne, wodociągowe i kanalizacyjne firma inżyniera A. Michalskiego. Roboty są wykonane pomysłowo i połączone z artyzmem.
Ze schronu goście przeszli do sali restauracyjnej, gdzie byli podejmowani przez gospodarzy śniadaniem. Podczas bankietu wygłoszono szereg przemówień, m.in. patriotyczne przemówienie wygłosił prezes Rady Nadzorczej. Franciszek Halladin, znany ze swej ofiarności na cele dozbrojenia armii, czego dał nowy dowód w przededniu otwarcia Dworca Autobusowego. Oto na wniosek prezesa Fr. Halladina Polskie Linie Samochodowe z okazji uroczystości otwarcia dworca złożyły na FON prócz ufundowanych już niedawno "cekaemów" 1000 zł. oraz 250 zł. na ubogich mieszkańców Płocka
O godz. 17.00 z przed nowego gmachu wyruszyły autobusy komunikacyjne, wioząc gości do śródmieścia, udekorowanego flagami, na zwiedzenie miasta. Oddanie dworca autobusowego do użytku publicznego nastąpiło w pierwszych dniach sierpnia 1939 roku.
